Kişniş - Tane 100 gr

Kişniş (Latince : Coriandrum sativum) Aşotu ve kişnişotu olarak bilinir. Maydanozgiller familyasından bir bitkidir. Anavatanı Akdeniz ülkeleridir.   F   Ferahlatıcı hoş bir kokusu, tatlımsı baharlı ve meyvemsi bir lezzeti vardır. Et yemeklerinde ve zeytinyağlı dolmalara çeşni katmak için kullanılan yaprakları, yakıcı bir tat verir. Eski Mısır papirüsleri, Çince ve Sanskritçe metinlerde ve hatta İncil'de sağlığa yararlı etkilerinden övgüyle söz edilir.

Düşünün, binlerce yılı aşıp bugünlere gelmiş kişniş. Mutfaktaki tarihi MÖ 7000’lere kadar gidiyor… Çünkü, o döneme ilişkin kazılarda kişniş tanecikleri bulunmuş… Mısır’da, firavun Tutankhamun’un mezarına koyulan yiyecekler arasındaymış… Yani, Akdeniz mutfağında da var. Bugün de bölge insanı kişnişi severek tüketiyor… Antik dünyanın ünlü hekimi Hipokrat’ın heybesinde de rastlıyoruz kişnişe… Romalılar etleri muhafaza etmek için kişnişten faydalanmışlar… Ortaçağ’da afrodizyak olarak da kullanılmış.

Kitapseverler için bir bilgi; kişniş, Binbir Gece Masalları’nda da karşımıza çıkıyor… Bir yerlerde, Tokyo’da bir “kişniş restoranı” bulunduğunu okumuştum… Antiseptik özelliği taşıdığı söyleniyor… İlaç sanayisinde, parfüm yapımında da kişnişten yararlanıldığını görüyoruz…

Kişniş, Divân-ı Lügati’t Türk’te yuvarlak, yuvarlanan şeylere verilen “yumgak tene” adı ile geçiyor. 14 ve 15. yüzyıllarda sarayın satın alma listesinde kişnişin olduğu, Fatih Sultan Mehmet’in balık yanına soğan ve kişniş karışımından olan bir garnitür hazırlattığı biliniyor. Osmanlı mutfağında kişniş kullanılan yemeklere mutlaka karabiber ve Çin tarçını da katılıyor… Ben, denemediyseniz kişnişi denemenizi; duyduğunuz olumsuz sözlere aldırmamanızı, deneyip sevmediyseniz de onunla yapılan yüzlerce yemek tarifini karıştırıp, katacağınız miktarı ayarlayarak bir şans daha vermenizi öneriyorum… Hiçbiri olmazsa kişniş şekeri ile devam edebilirsiniz, eminim çok seveceksiniz.